ครั้งแรก

    
     [First Time] ครั้งแรก...
     คนหนึ่งคนมีชีวิตอยู่บนโลกเฉลี่ย 75 ปี หรือที่ใครหลายคนบอกว่ามักจะบอกว่ามนุษย์เราจะมี 10 ปีกันซักกี่ครั้ง เมื่อชีวิตเดินทางไปจนถึงจุดที่ต้องเข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งใครหลายคนได้ผ่านช่วงชีวิตนี่ได้แล้ว และยังมีอีกหลายคนที่กำลังจะก้าวเข้ามาสู่ชีวิตวัยนี้ ฉันเป็นเด็กคนนึงมีชีวิตแสนสนุก มีความสุขอยู่กับเพื่อน เสียงดนตรี กีฬา และครอบครัว เป็นชีวิตทั่วๆไปเหมือนกับเด็กคนอื่นๆ ที่หลังจากสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วก็ถึงเวลาที่ต้องลั่นลา ปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามจังหวะของมัน อยากทำอะไรก็ทำ ไร้สาระไปวันๆ และเมื่อวันนั้นมาถึงคือวันที่ฉันเศร้าโศกเสียใจที่สุดในชีวิตที่บ้านของฉันอาศัยอยู่มาตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยมีใครที่ต้องเสียชีวิต หรือตายจากกันวันนั้นคือที่ยายของฉันได้เสียชีวิตลงซึ่งเป็นวันเดียวกันที่ต้องไปรายงานตัวเข้ามหาวิทยาลัย ทำใจต้องเก็บของย้ายหอไปมหาลัยทางบ้านก็กำลังยุ่งวุ่นวายเรื่องงานศพของยาย เราก็ทำหน้าที่ของเราไปคือตั้งใจเรียนหนังสือ เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็ได้ทำกิจกรรมมากมายทั้งของมหาลัย คณะ และตามชมรมต่างๆ เข้าแถบทุกชมรมที่มหาลัยเปิดไม่ว่าจะเป็นชมรมกีฬา ชมรมดนตรี ถ่ายภาพ ดูนก เป็นมือกลองคณะในการแข่งสันทนาการ สมัครเป็นพี่ว๊าก(หรือพี่ระเบียบที่หลายมหาลัยชอบเรียกกัน) ชีวิตเฟรชชี่ปีหนึ่ง เป็นอะไรที่สนุกได้พบเพื่อน เจอผู้คนใหม่ๆมหาลัยเปิดโลกกว้างทั้งผู้คน สถานที่และกิจกรรมมากมายให้เราเลือกทำ
     และแล้ววันที่ชีวิตต้องหยุดทุกอย่าง วางไม้กลอง คือวันไหว้ครูของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์เป็นวันที่ได้เจอบุคคลอัศจรรย์ที่พวกเขาเรียกตัวเองว่าพี่ๆชมรมพุทธ ได้มาเรียกน้องปี1 ประชุมและนัดพบให้ไปที่ชมรมพุทธเพื่อรับฟังกิจกรรม เมื่อถึงวันเวลานัด ฉันกับแก๊งค์เพื่อนได้เดินทางไปยังชมรมพุทธศาสน์ เมื่อไปถึงพอว่ามีพระมาแสดงธรรมะอยู่ที่ชั้นสอง ของอาคารชมรมพุทธ ก็ได้เข้าไปฟังธรรม สวดมนต์ นั่งสมาธิ และช่วงท้ายก็มีพี่ๆชมรมพุทธมาแนะนำกิจกรรมต่างๆของชมมไม่ว่าจะเป็นงานบุญตักบาตร ปล่อยปลา ฟังเทศน์ฟังธรรม ไปวัดทำบุญ ไปค่ายธรรมะ ถือศีล รู้สึกว่าที่ผ่านมาชีวิตเราไม่เคยได้ทำบุญทำกุศลเลยจึงสนใจและอยากมาร่วมทำบุญกับชมรมพุทธ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็เข้าไปทำบุญที่ชมรมอยู่เป็นประจำ ไปค่ายสมาธิ รู้จักทำทาน รักษาศีล ไปวัดต่างๆทำบุญถวายสังฆทาน ถวายภัตตาหารพระ และได้มีโอกาสไปที่ วัดพระธรรมกาย เป็นครั้งแรก...(ต่อตามตอนต่อไป)